تأثیر تمرینات ویژه با محدودیت جریان خون برسطح سرمی پایه هورمون رشد، فاکتور رشد شبه انسولین-۱ و نیتریک اکساید پلاسمایی درسنگ نوردان نخبه ورزشی

سابقه و هدف: اخیرا تکنیک محدودیت جریان خون (BFR) به دلیل اثرات آنابولیکی محبوبیت بیشتری بین محققان و پزشکان، فیزیوتراپیست ها و مربیان ورزشی پیدا کرده است. نظر به اهمیت پاسخ تطبیقی هورمونها و عملکرد عروقی به تمرین BFR این مطالعه به بررسی اثر ترکیب BFR و فعالیت سنگ نوردی بر پاسخ هورمونی هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولینی –I و نیتریک اکساید پلاسمایی سنگ نوردان نخبه می پردازد. مواد و روشها: در این تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون ۲۰نفر از سنگنوردان (kg۶۹/۸ ± ۵۵/۶۱ :وزن ۰۵/۸ ± ۲۹/۱۵:درصدچربی و ۶/۲ ± ۶/۲۶:سن) به طور تصادفی به دو گروه تمرین (هر کدام ۵مرد+۵ زن) با BFR و بدون BFR تقسیم شدند. پروتکل تمرین ۴ هفته و هر هفته ۳ جلسه تمرین سنگنوردی بود. فشار بر عروق حدود ۴۰ الی ۱۰۰میلی مترجیوه بود خونگیری در حالت پایه قبل و بعد از دوره تمرین جهت تعیین میزان هورمون رشد و هورمون IGF-I و نیتریک اکساید انجام شد. همچنین قدرت پنجه دست برتر قبل و بعد از دوره تمرین سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss v16 و آزمون تی همبسته و سطح معناداری ۰۵/۰p< ارزیابی شد. یافته ها: بعد از تمرین سنگنوردی در سطح پایه هورمون رشد و نیتریک اکساید افزایش معناداری مشاهده شد اما میزان سطح پایه IGF-I افزایش جزئی نشان داد. و میزان قدرت پنجه دست در دو گروه افزایش یافته بود. نتیجه گیری: به نظر تمرین سنگنوردی با محدودیت جریان خون باعث بهبود فرآیندهای آنابولیکی، قدرت عضلات و عملکرد عروقی می شود.